ဘ၀ဟူသည္ ေမွ်ာ္မွန္းတမ္းေနသည့္ အသည္းႏွလံုး၏ ေႏွာင္ၾကိဳးမွ်င္မ်ားအေပၚ ပ်ာကသီ ျဖတ္သန္းသြားရင္း အလြမ္းေတးသီမွဳပါ (တဂုိး)

Monday 22 August 2011

လူ႔သမိုင္းေခတ္ဦး ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ပသမွဳ


 ဗဟံု ေ၀ သရဏံ ယႏၲိ၊ ပဗၺတာနိ ၀နာနိ စ။
အာရာမ႐ုကၡေစတ်ာနိ၊မႏုႆာ ဘယတဇၨိတာ။

ေၾကာက္႐ြ႔ံထိတ္လန္႔ကုန္ေသာမ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ေတာင္တို႔ကို လည္းေကာင္း၊ 
 ေတာတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ေနရာတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊အထိကရသစ္ပင္စေသာ 
 ကိုးကြယ္ရာတို႔ကိုလည္းေကာင္း ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ပသ ၾကကုန္၏။  
                                  (ဓမၼပဒ ဂါထာ၊ ၁၈၈)
လူ႔သမိုင္းစတင္ကတည္းက လူသားတို႔ဟာ ကိုးကြယ္၊ယံုၾကည္မွဳ ဘာသာတရားကို သူတို႔ရဲ့ အေတြးအေခၚ၊ ယံုၾကည္မွဳေပါင္း  မ်ဳိးစံုနဲ႔ စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔မူေတြကို အေျခခံျပီး နားလည္သလို ပံုေဖာ္ဖန္တီးခဲ့ၾကပါတယ္၊ လူသားတို႔၏ ေရွးသမိုင္းဦးေခတ္မွာ အင္မတန္ ၾကမ္းတမ္း၊ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အယူအဆကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ မွဳမ်ိဳးကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္၊ အၾကမ္းတမ္းဆံုးကေတာ့ Human-sacrifice   လူ႔အသက္    ေသြးတို႔ျဖင့္ သူတို႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္တဲ့ နတ္မ်ားကို သူတို႔ရဲ့ အက်ဳိးစီးပြားကို ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ လဲႊမွားတဲ့ ယံုၾကည္မွဳနဲ႔ ပူေဇာ္ ပသမွဳျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအျပဳအမူ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဟာ အဲဒီအခါက အရမ္းေခတ္စားတဲ့ ဘာသာထံုးတမ္းစဥ္လာ က်င့္စဥ္တစ္ခုျဖစ္ ခံယူခဲ့ၾကျပီး တန္ဖိုးရွိတဲ့ လူ႔အသက္ ေပါင္းမ်ားစြာကို ပူေဇာ္ပသမွဳျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။  ဒီလိုၾကမ္းတမ္းရက္စက္တဲ့ ယံုၾကည္မွဳ ဘာသာေရး က်င့္စဥ္ေတြကို ကမၻာ႔သမိုင္း ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဥပမာ အီဂ်စ္၊ ဂရိ၊ေရာမ၊ တရုတ္၊အိႏၵိယ၊ပစိဖိတ္ေဒသ၊ ေျမာက္အေမရိက၊
ေတာင္အေမရိက၊ အေနာက္အေမရိက၊ အာဖရိက စသည္ေနရာေဒသေတြမွာ အမ်ားအျပား
ေတြ႔ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ Wikipedia[1] အဆိုအရ  ဒီလိုအေတြးအေခၚအျပဳအမူမ်ားကို ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀၀၀ ခန္႔ (Late Stone Age) အခ်ိန္က စျပီး ေတြ႔ရွိရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ တရုတ္တြင္ B.C 5 ရာစုတြင္စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ Great Wall မဟာတံတိုင္းကို ေဆာက္လုပ္ရာတြင္ သူ႔အသက္ေထာက္ေပါင္းမ်ားစြာကို ပူေဇာ္ပသမွဳျပဳခဲ့သည္ဟုဆို၏။ ေျမာက္အေမရိကတိုက္၊ ယခုလက္ရွိ မကၠဆီကို၊ Maya ေခတ္တြင္ Actes လူမ်ိဳးတို႔သည္  လူ႔အသက္ေသြးေထာင္ေပါင္း
မ်ားတို႔ျဖင့္ နတ္ပူေဇာ္သမွဳကို အၾကီးအက်ယ္ျပဳခဲ့ၾက၏။ 2006 ႏွစ္တြင္ရုိက္ကူးခဲ့တဲ့ Apocalypto ရုပ္ရွင္ကားဟာ Maya Civilization ေခတ္ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မွန္ကို အေျခခံထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ပူေဇာ္ပသရာတြင္အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ေက်ာက္ယာဇ္ပလႅင္ကို္ မကၠဆီကို ျပတိုက္တြင္ ယခုထိသိမ္းဆည္း
ထားပါတယ္၊ ၄င္းပလႅင္ေပၚတြင္ လူ႔အသက္ေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ကို ပူေဇာ္မွဳျပဳခဲ့သည္ဟုဆို ပါတယ္။ အိႏၵိယ သမိုင္း ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ပသမွဳ ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း တိရစၧာန္၊လူ႔ အသက္ ေသြးတို႔ျဖင့္ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ပသမွဳမ်ိဳးကို ဗုဒၶဘာသာစာေပမွတ္တမ္းတြင္ ေတြ႔ရွိရပါတယ္၊ ေနာက္ျပီး ထူးျခားတဲ့ဘာသာေရး က်င့္စဥ္တစ္ခုကား  အိမ္ရွင္မတစ္ဦဟာ သူ႔မရဲ့ခင္ပြန္း ေသဆံုးသြားပါက သူႏွင့္အတူ လိုက္ေသေပးရျခင္းပင္ျဖစ္၏၊ ၄င္းက်င့္၀တ္(Sati)ဟာ အိႏၵိယ၏ အဓိက ဘာသာေရးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဟိႏၵဴဘာသာေရးမွ ဆင္းသက္လာတဲ့ က်င့္၀တ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီက်င့္၀တ္ဟာ ၁၈ ရာစုေလာက္ထိ ရွင္သန္ခဲ့ပံုေပၚပါတယ္။ Jules Verne ရဲ့ Around the World in Eighty Days ဆိုတဲ့ Adventure Noble ထဲမွာ အဲဒီအေၾကာင္းေလးကို မွတ္တမ္းတင္ထားတာကို သတိျပဳမိလို႔ရပါတယ္။
 မွက္ေမွာက္ေခတ္ ၂၁ ရာစုမွာပင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ လူ႔အသက္ေသြးတို႔ျဖင့္ နတ္ပူေဇာ္သည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားကုိ ၾကားေနရပါတယ္။ UK က Sunday 5 March 2006 ေန႔က ထုတ္တဲ့ “guardian” Internet[2] သတင္းစာမ်က္မွာတြင္ Indian cult kills children for goddess ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ သတင္းတစ္ပုဒ္ေရးသားထားပါတယ္  Uttar Pradesh ျပည္နယ္မွာ ခေလးငယ္မ်ားကို သတ္၍  Kili နတ္သမီးကို ပူေဇာ္သည့္ျဖစ္ရပ္မ်ားကို အက်ယ္တ၀င့္ေရးသားထားတာျဖစ္ပါတယ္၊ အိႏၵိယျပည္ ေျမာက္ပိုင္းတြင္ အျဖစ္မ်ားျပီး ေ၀းလံေခါင္သီ၊ ဖြိ႔ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ မရွိသည့္ အရပ္ေဒသေတြမွမွာ ျဖစ္ပြားေလ့ရွိသည္ဟု ဆိုထားပါတယ္။ လူ႔အသက္ကိုသတ္ျပီး လူသားမဆန္တဲ့ ဘယ္လိုပူေဇာ္ပသမွဳမ်ိဳး ကိုမဆို အိႏၵိယဥပေဒအရ တရားဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္မွဳျဖစ္ျပီး   ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ အေရးယူ ခံရ မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလူသားမဆန္တဲ့ အျပဳအမူေတြကိုယာဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အသိုင္းကလက္ခံႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။ အဲဒီလိုျပစ္မွဳေတြ လြန္က်ဴးသူေတြကို အိႏၵိယအစိုးက ေသဒဏ္ေပး၍ အေရးယူခဲ့ဘူးပါတယ္။[3] 

ဒီေန႔ေခတ္ ၂၁ ရာစုထဲမွာပင္ အဓိပ္ပါယ္မဲ့တဲ့ အယူအဆ၊ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ပသမွဳေတြဟာ ရွင္သန္ ေနဆဲပါ။ ေမာဟအေမွာင္မိုက္ေတြနဲ႔ အေတြးအေခၚ၊ ယံုၾကည္မွဳေတြပ်က္စီးျပီး ေလာဘ၊ေဒါသ၊ ေမာဟ တရားေတြ အားၾကီးၾကီးစိုးေနသမွ်  ယဥ္ေက်းျပီး ျပည့္စံုတဲ့လူ႔အသိုင္းအ၀န္းတစ္ခုျဖစ္လာဖို႔ အလွမ္းေ၀းေနအံုးမွာပါ။

 

ေနတံ ေခါ သရဏံ ေခမံ၊ ေနတံ သရဏမုတၱမံ။
ေနတံ သရဏမာဂမၼ၊ သဗၺဒုကၡာ ပမုစၥတိ။

ဤ ေတာ ေတာင္ ေနရာ အထိကရသစ္ပင္စေသာ ကိုးကြယ္ရာ ဟူသမွ်ကို ကိုးကြယ္ျခင္းသည္ 
ေဘးကင္းေသာ ကိုးကြယ္ျခင္းမဟုတ္၊ ျမတ္ေသာ  ကိုးကြယ္ျခင္း မဟုတ္၊ ဤကိုးကြယ္ရာ 
ဟူသမွ်ကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ ပူေဇာ္ပသျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းတို႔မွ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္။
                                (ဓမၼပဒ ဂါထာ၊ ၁၈၉)

 

 

ရည္ညြန္း။  သာရိပုတၱေထရ ႏွင့္ သဟာယကျဗာဟၼဏ၀တၳဳ၊ ဓမၼပဒ
              သံကိစၥသာမေဏ၀တၳဳ၊ ဓမၼပဒ
              ၃၇ နတ္မင္း၊ ဦးဖိုးက်ား
             http://en.wikipedia.org/


[1] http://en.wikipedia.org/wiki/Human_sacrifice#cite_note-102
[2] http://www.guardian.co.uk/world/2006/mar/05/india.theobserver
[3] http://www.religionnewsblog.com/5453/death-to-those-guilty-of-human-sacrifice

No comments:

Post a Comment