ဘ၀ပန္းရံု

          

ပန္းဥယ်ာဥ္ရွိ ပန္းရုံ၌ ေကာင္းေသာ ပန္းမ်ားလည္းပြင့္ႏိုင္၏၊ မေကာင္းေသာ ပန္းမ်ားလည္း ပြင့္ႏိုင္၏။ သို႔ရာတြင္ ပန္းသည္မ်ားကမူ မေကာင္းေသာ ပန္းမ်ားကို ပယ္ရွား၍၊ ေကာင္းေသာ ပန္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္၍ သီကုံးၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ပန္းသည္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ပန္းဥယ်ာဥ္၊ ပန္းရုံမ်ား၌ မေကာင္းေသာ ပန္းမ်ား မပြင့္ နိုင္ေအာင္၊ ေကာင္းေသာပန္းမ်ား ပြင့္သည္ထက္ ပြင့္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳပမ္းၾက၏။ သို႔မွသာ ပန္းသည္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ ပန္းဥယ်ာဥ္ရွိ ပန္းရုံမ်ားမွ လွပေသာ ပန္းမ်ားကို သီကုံးႏိုင္မည္ျဖစ္၏။ ပန္းကုံးမ်ား လွပပါမွ ပန္းကုံးမ်ား၏ တန္ဖိုး သည္ ျမင့္မားမည္ ျဖစ္၏။

ထို႔အတူပင္ ေလာကသည္ ပန္းဥယ်ာဥ္ျဖစ္၍၊ ဘ၀သည္ ပန္းရံုျဖစ္၏။ ေလာကတည္းဟူေသာ ပန္းဥယ်ာဥ္ရွိ ဘ၀တည္းဟူေသာ ပန္းရုံမွ အကုသိုလ္ ပန္းမ်ားလည္း ပြင့္ႏိုင္၏၊ ကုသိုလ္ပန္းမ်ားလည္း ပြင့္ႏိုင္၏။ သတၱ၀ါ တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ဘ၀တည္းဟူေသာ ပန္းရံုမွ အကုသိုလ္ပန္းမ်ား မပြင့္ရေလေအာင္၊ ကုသိုလ္ပန္းမ်ားသာ ပြင့္ရေလေအာင္ ၾကိဳးပမ္းအပ္၏။

အကုသိုလ္ပန္းမ်ားကိုလည္း သီကုံး၍ ရ၏၊ ကုသိုလ္ပန္းမ်ားကိုလည္း သီကံုး၍ ရ၏။ အကုသိုလ္ပန္းမ်ားကို သီကံုးေသာအခါ  သမုဒယ သစၥာပန္းကုံးကိုရ၏၊ ကုသိုလ္ပန္းမ်ားကို သီကံုးေသာအခါ မဂၢသစၥာ ပန္းကံုးကို ရ၏။ ေလာကတည္းဟူေသာ ပန္းဥယ်ာဥ္ကို သမုဒယသစၥာပန္းကံုးမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ေသာအခါ ေလာကတည္းဟူေသာ ပန္းဥယ်ာဥ္သည္ ဒုကၡသစၥာ သေဘာကိုေဆာင္ကာ အျမဲတမ္း မျငိမ္းမခ်မ္း ရွိေပ လိမ့္မည္။ ေလာကတည္းဟူေသာ ပန္းဥယ်ာဥ္ကို မဂၢသစၥာပန္းကုံးမ်ာျဖင့္ တန္ဆာဆင္ေသာအခါ ေလာကတည္းဟူေသာ ပန္းဥယ်ာဥ္သည္ နိေရာဓသစၥာ သေဘာကို ေဆာင္ကာ အျမဲတမ္း ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း ရွိေပလိမ့္မည္။

အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဆုိရလွ်င္ ေလာကသည္ ပန္းဥယ်ာဥ္ျဖစ္၍ ဘ၀သည္ ပန္းရုံျဖစ္၏။ ဘ၀ပန္းရံုမွ အကုသိုလ္ပန္းမ်ား မပြင့္ဘဲ ကုသိုလ္ပန္းမ်ားသာ ပြင့္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းရ၏။ အကုသိုလ္ပန္းမ်ား ပြင့္လွ်င္ ဘ၀သည္ ဒုကၡျဖစ္၏။ ကုသိုလ္ပန္းမ်ားပြင့္လွ်င္ ဘ၀သည္ ဒုကၡနိေရာဓသစၥာျဖစ္၍ သႏၱိသုခပင္ ျဖစ္ပါ၏။

[ဆရာၾကီး ဦးေရႊေအာင္၏ ဓမၼပဒ၊ ပုပၹ၀ဂ္  မွ မွ်ေ၀ခံစားပါသည္]